Op reis bespaar je het meeste afval door je voedsel niet in plastic aan te kopen. Manlief haalde zijn dehydrator boven en begon te experimenteren. Hij droogde voedsel en verpakte het in kleine glazen potjes of siliconen stasher bags. Het drogen vraagt tijd, maar het gebeurt op de achtergrond terwijl je verder kan doen met andere zaken. Zo’n dehydrator kan een goede investering zijn om zelf bouillon te maken. Het is ook handig om voedsel langer te bewaren. Onze droge voeding haalden we bij Anders Winkelen. Bulgur, pasta, rijst,… zaken die eenvoudig te bewaren waren in katoenen zakken. We kozen toch voor een paar artikelen in blik of glas, zoals bonen, omdat dit recycleerbaar is. De katoenen zakken, blikken en bokalen verzamelden we in onze waterdichte earthpack. Samen met keukenmateriaal.

We kozen voor Dent Tabs zonder fluoride om de tanden te poetsen zonder de natuur te beschadigen. De bamboe tandenborstels zitten standaard in de toilettas. Ik nam een handgemaakte dagcrème mee met UV bescherming, gemaakt door een vriendin. De deo van Ben&Anna was gesmolten (zie podcast ). Dus haalden we hem uit zijn papieren omhulsel. Manlief goot hem in een afsluitbaar potje en voegde er wat soda aan toe. We namen deze perfect smeerbare deo mee op reis. Voor ons lichaam, ons haar én de afwas namen we 1/2 blok aleppo zeep mee. Aleppo is voedend en natuurlijk. We stopten hem in een washandje dat ook van pas kwam.

De volgende dag voerde de organisator ons naar een 100 km hoger punt van de Klarälven. De Klarälven was in het begin smal en uitdagend. Al snel vaarden we in het bredere deel waar je merkt dat je niet alleen bent. De Klarälven is een populaire trekpleister. Je kon er met het hele gezin of je jeugdgroep een vlot huren. Niet iedereen geniet op dezelfde manier van de natuur, sommige vinden dat stereomuziek nodig is. Gelukkig lukte het ons om af en toe de stilte van de rivier op te zoeken. Een plaats om te overnachten kan in Zweden in het wild. De paar nachten dat we aanmeerden op een kamping waren ook welkom: we konden water aanvullen en eens goed op het toilet zitten. Een plank met een gat, maar toch vrij netjes onderhouden. Wassen kon in de rivier. Ook het water kon je drinken wanneer je het kookte en liet afkoelen.

We reisden door Zweden tijdens de hittegolf in België, we hadden temperaturen rond 30°. Als bleekscheet moet ik me stevig beschermen tegen de zon. Als zonnebescherming kozen we voor een klein glazen potje (30+ factor) van Fair Squared. Anne Drake liet me kennis maken met Alga Maris 50+ zonnespray op haar website. Deze zit in een plastic tube, maar leek me betrouwbaar en onze gezondheid gaat voor. Ik vond ook de Fuka Eri, in metalen doosje, maar besloot deze thuis te laten. Hij smeerde minder goed uit.

Zonnecrème gaat er bij mij zo snel door, dat ik het niet zo’n ramp vind veel in huis te hebben. De Alga Maris gebruikten wij voor de warmste periode van de reis. Ik verbrande niet! Manlief een beetje aan de schouders, nog voor we overschakelden naar de 50+ en hij niet luisterde naar mijn goede raad om zijn schouders te bedekken. De schaduw is nog steeds de allerbeste bescherming tegen de zonnestralen. Ik droeg een hoed en we schuilden in de schaduw tussen 14u en 16u.

Gasvuurtjes zijn slecht voor het klimaat omwille van de fossiele brandstoffen. Een kampvuur is dan weer niet goed voor het milieu en zeker tijdens de droogte erg gevaarlijk. Als het kon, kookten we op vuur. Andere keren op gas. Om de voorraad en het koken te beperken, kookten we een grote portie voor 2 dagen. Zodat we de volgende dag deel 2 koud konden consumeren. Rijst en pasta zijn hier ideaal voor. We hebben op deze reis een stuk minder energie verspild dan thuis, denk ik. Want thuis kook je natuurlijk ook.

De reis was een uitdaging en leerzame ervaring. Ik ben al gelukkig als ik een vikingschip, -hut of dorp zie. Dat maakte de reis voor mij het meest fascinerende en heeft niéts met Zero Waste kamperen te maken, maar ik zeg het er toch maar even bij. Ik ben blij dat ik met basisbehoeften in een tent heb leren leven terwijl je ’s nachts een eland of een wolf hoort roepen.

Zero Waste mag nooit in de weg staan van plezier, sociaal leven en gezondheid en dat heeft het deze reis opnieuw niet gedaan. Het is een spijtige zaak om te zien dat niet iedereen op een vlot of kano vaart met respect voor de natuur. Zo zag je in lagere gedeeltes van de rivier langs de oever steeds meer vervuiling door zonnecrèmes, zeep of plastic. Zweden zelf hecht veel aandacht voor zijn natuurgebieden en het is fascinerend hoeveel respect er is op de kampeerplekken voor het materiaal. In winkels kan je vaak een bulk gedeelte vinden. Als je Zweden nog niet zag, het blijft aan te raden om er eens naar toe te gaan. Zonder vliegtuig, natuurlijk.

Goed nieuws, mijn vader kon de tent herstellen. De stok werd aan elkaar gezet met krimpkous. Daarmee zet je ook elektrische kabels aan elkaar vast. Binnen in de stok stak hij een ijzeren kabel. Ter vervanging van een afgebroken stukje heeft hij een vijs in de stok gedraaid.